گوشت شترمرغ با گوشت حيوانات كشتاري ديگر فرق دارد؛ از جمله اين تفاوت‌ها ميزان پايين چربي، تركيب مناسب آمينو اسيدها و درصد بالاي آمينواسيدهاي اشباع و غيراشباع است.
ظرفيت چربي گوشت شترمرغ به طور استثنايي پايين است يعني به ميزان يك تا دو درصد و ميزان بالاي اسيد لينولنيك آن باعث خاصيت رژيمي‌اش شده است.
گوشت شترمرغ داراي ميزان زيادي آهن است و بسيار بيشتر از گوشت بوقلمون، مرغ يا گوشت گاو است.

اين گوشت داراي موادمعدني ضروري مانند روي، منيزيم و ويتامين‌هاي B1، B2 و نياسين است.
به دليل خواص رژيمي و تركيبات شيميايي مناسب گوشت شترمرغ، اين گوشت به ورزشكاران به خصوص افرادي كه داراي فعاليت طولاني‌مدت هستند (شناگران، دوچرخه‌سواران، پهلوانان، دوندگان ماراتن) و افرادي كه تازه بيماري شان بهبود يافته و همچنين جوانان توصيه مي‌شود.
مصرف آن براي افرادي كه مبتلا به ناراحتي‌هاي قلبي، فشارخون بالا و در حال رژيم غذايي هستند پيشنهاد مي‌شود.
با اين‌كه طعم و ساختار گوشت شترمرغ به گوشت گوساله شبيه است اما دو سوم چربي كمتري نسبت به آن دارد و به دليل سطح كلسترول پايين و پروتئين و آهن بالا، گوشت اين پرنده به عنوان يك جانشين رضايت‌بخش براي گوشت قرمز، خريداران زيادي را به خود جلب كرده است.
ديگر اعضاي گوشت شترمرغ نيز از كيفيت بالايي برخوردارند، به خصوص جگر و قلب آن، ضمن اين‌كه برخي از قسمت‌هاي گردن آن داراي محبوبيت خاصي هستند.
گوشت شترمرغ عضلاني بوده و به راحتي از استخوان بافت رابط جدا مي‌شود. اگرچه به خاطر طعم و رنگ قرمزش با گوشت گاو قابل مقايسه است، اما گوشت شترمرغ به تردي گوشت مرغ است و داراي فيبرهاي ماهيچه‌اي كوتاه است.
طعم خاص وقابل تشخيص دارد و در مقايسه با انواع گوشت‌ها هضم ‌پذير و نرم‌تر است و احتياج به زمان پخت بالايي ندارد. همچنين به خاطر مزه خاصش احتياجي به آماده‌سازي و افزودن ادويه‌هاي تند ندارد.
اين گوشت ها را از برخي فروشگاه هاي زنجيره اي مي توان خريداري نمود.