اين را مي‌شود كاملا از به اشتراك‌گذاري آيتم‌هاي كاربران فارسي در گوگل‌ريدر درك كرد. شبكه‌هاي اجتماعي مثل توييتر و فيس‌بوك هم در تغيير ذائقه كاربران سهيم هستند و كاربران هر روز گزيده پسندتر مي‌شوند، اما مي‌شود در اين بين كساني را پيدا كرد كه با سرعت بالا، پست‌هاي وبلاگ و محتوايي را كه به آن علاقه‌مند هستند، مي‌خوانند. شايد تصور شما از تندخواني، عجله داشتن و بي‌معني بودن يا سطحي خواندن باشد اما اگر اين فن را ياد بگيريد و آن را سرلوحه‌ خودتان قرار بدهيد در دنياي آنلاين خود بسيار موفق‌تر خواهيد بود.

اما سؤالي كه اينجا مطرح مي‌شود اين است كه آيا مي‌شود جان كلام متن‌هاي بلند را با كمترين ميزان از بين رفتن مفاهيم فهميد؟ به‌نظر من جواب اين سؤال بله است. در اين مورد تحقيقاتي كردم كه در اينجا ۵ نكته‌ كليدي راجع به تندخواني را با هم بررسي مي‌كنيم و اميدوارم اين نكات به شما كمك كند.

متن را با صداي بلند براي خودتان نخوانيد

خيلي‌ها عادت دارند با صداي بلند (يا حتي به صورت زمزمه كردن) يك متن آنلاين را براي خودشان بخوانند. مي‌توانيد نياز شنيدن هر كلمه را حذف كنيد. اصلا انگار صدايي در مغزتان نمي‌شنويد. مي‌توانيد با ديدن يا نگاه كردن، يك متن را خيلي سريع‌تر از آن كه صداي هر كلمه را بشنويد بخوانيد. اين روش عجيب را يك‌بار امتحان كنيد. قول مي دهم كه مجذوبش بشويد. مثل يك ميان بر از قسمت بزرگي از مغز مي‌ماند.

تندخواني راحت‌تر است

كساني كه اين كار را شروع كرده‌اند، ‌اتفاقي جالب برايشان افتاده است. در واقع آنها هر كلمه را توي ذهنشان نمي‌بينيد، ولي مغزشان مي‌داند كه چه چيزي را مي‌خواند مثل اين مي‌ماند كه چشم‌ها تحمل نگاه كردن به كلمات را ندارند، ولي مغز اطلاعات را تجزيه و تحليل مي‌كند.

مغز شما مي‌تواند گروهي از كلمات و جملات را با هم تجزيه و تحليل كند. به محض اين كه از اين روش استفاده كنيد اين حس به شما دست مي‌دهد كه با آرامش فقط چشم‌هايتان را در متن روي كلمات خيلي تند سُر بدهيد. فقط مثل هر چيز ديگري نياز به كمي‌ تمرين داريد.

برنگرديد

شايد به اين قضيه توجهي نكنيد، ولي خيلي از ما اول يك جمله را مي‌خوانيم بعد برمي‌گرديم دوباره آن را مي‌خوانيم. بيشتر نگران اين هستيم كه شايد يك نكته كوچك را از قلم انداخته باشيم، پس برمي‌گرديم و دوباره از اول مي‌خوانيم و اين زمان خواندن يك متن طولاني آنلاين را 2 برابر و گاهي چند برابر مي‌كند. ارزش امتحان كردن را دارد پس تلاش كنيد.

اگر فكر مي‌كنيد كه چيزي از قلم افتاد، فقط ادامه بدهيد. هيچ قانوني وجود ندارد كه بتواند قانعتان كند يك پست طولاني ارزش دوباره خواندن را داشته باشد.

پدال گاز را كنترل كنيد

در خواندن بعضي از مطالب بايد دقت بيشتري به خرج داد مثل خواندن يك آگهي استخدام، يك مطلب تخصصي محاسباتي يا يك شعر كلاسيك، اما بعضي مطالب را مي‌شود با سرعت خيلي زياد خواند مثل يك خبر ورزشي،‌ داستان، مطالب مجله‌ها و... پس سعي كنيد متناسب با نوع مطلبي كه مي‌خوانيد سرعت خواندن خودتان را انعطاف بدهيد.

با اشتباهات تندخواني آشنا شويد

اشتباه اول:

اگر هر كلمه را در آن واحد واقعا آرام بخوانيد، آن كلمه را بهتر درك مي‌كنيد. خب اين حقيقت ندارد. چند بار براي‌تان پيش آمده كه يك جمله‌اي را آرام خوانديد و به يك مساله ديگر فكر مي‌كرديد، پس واقعا نمي‌فهميديد كه چه داشتيد مي‌خوانديد؟ خب اين مورد براي خودم بيشتر از يك ميليون بار اتفاق افتاده. فهميدن، رابطه مستقيمي ‌به تمركز دارد، نه سرعت. اگر جدا به آن چيزي كه مي‌خوانيد تمركز كنيد، فهم شما بخوبي عمل مي‌كند، حالا مي‌خواهيد تند بخوانيد يا نه. حتي مقدار كمي‌حواس پرتي در اين مورد هم مي‌تواند به شما كمك كند.

اشتباه دوم:

و اين هم اشتباهي بيش نيست كه شما يك دفعه ياد مي‌گيريد كه تندخوان بشويد، ولي الان شما قادريد كه يك پست طولاني را واقعا تند بخوانيد. تندخواندن يك مطلب طولاني رابطه مستقيمي‌ با آشنا بودن‌تان به موضوعي كه مي‌خوانيد دارد. اگر من يك پست در مورد شبكه‌هاي اجتماعي بخوانم مطمئنا مثل برق تمامش مي‌كنم. اگر يك پست در مورد جراحي مغز بخوانم، وقتي معني كلمه‌ها را نفهمم واقعا برايم مهم نيست كه چقدر تند مي‌خوانم چون همه‌اش برايم وقت تلف كردن هست.

اشتباه سوم:

اشتباه سومي ‌كه دوست دارم آن اشاره كنم اين كه سطحي خواندن با تندخواندن خيلي فرق دارد، گرچه خيلي وقت‌ها بعضي‌ها جاي كلمات را با هم عوض مي‌كنند. سطحي خواندن يعني جاي يك چيز را با يك چيز ديگر عوض كنيد. جاي كلمه‌اي را با كلمه ديگر عوض كنيد. تندخواندن كلا يك تكنيك ديگري به شمار مي‌آيد. با تندخواني كردن، شما يك متن را كاملا جذب مغز خودتان مي‌كنيد. اگر چه با سطحي خواندن مي‌توانيد يك مطلب طولاني را سريع تمام كنيد. اما اطلاعاتي كه به صورت تندخواندن وارد مغز شما مي‌شود با سطحي خواندن قابل‌مقايسه نيست چون همه متن را نمي‌خوانيد.